Sesja 1: Wszyscy jesteście słabi ...

Hikaru :
- To stworzenie , które widziałeś na zewnątrz to jeden z przedstawicieli białego odłamu naszej rasy . Jeszcze nikt nie odnotował żeby któryś z nich został pokonany . Mają za twardą skórę , są zbyt wielkie a ich rany goją się zbyt szybko aby któregoś zabić .

W tunelu było całkowicie ciemno więc trzymałeś się ścian .
- Przepraszam , nie wziąłem pod uwagę , że wy ludzie nie widzicie w ciemnościach ...

Tomochi :

Nałożyłaś kaptur na głowę po czym powoli schowałaś miecz . Wyższa postać pochyliła się i sprintem wyskoczyła w twoją stronę . Niesamowita szybkość , zanim się obejrzałaś jest już 5 metrów przed tobą !
Widzisz dokładnie , wielki przeolbrzymi szczur ! Lśniące białe futro ! Podobny do tamtych , lecz sporo większy , bardziej postawny !

[ Masz ok 5 sekund zanim wbije się w ciebie z impetem ... ]

Hikaru

-nie szkodzi- powiedziałem i zaczełem rozmyślać o tych dziwnych sworzeniach

Tomochi

"-Jak to?...." Nie było czasu na myślenie. Bez pardonu rzucam się na bok by uniknąć ciosu. Gdy tylko wstanę staram się wskoczyć na dach najbliższego budynku by rozeznać się lepiej w sytuacji.

Hikaru :
Parę razy skręciliście w tunelu i już nie wiesz gdzie jesteście .
- Przepraszam za całe to zamieszanie ale nie jestem przyzwyczajony do gości - powiedział szczur otwierając jakieś drzwi .
Ze środka wydostało się wątłe światło . Przetarłeś oczy , które już przyzwyczaiły się do ciemności . Weszliście do środka pomieszczenia . Ściany wyścielały regały z książkami i zwojami , na samym środku stał wygodny stary fotel a obok niego stolik z paroma tytułami .
- Witam w moich skromnych progach ...

Tomochi :

Idealnie udało ci się wyczuć moment. Skoczyłaś na bok a bestia przebiegając zaraz obok ciebie wbiła się w ścianę sąsiedniego budynku . Szybko wyskoczyłaś na dach .
Bestia szamota się w środku budynku ...

Tomochi

"-Nie mogę pozwolić sobie na walkę. Przeklęte szczury..." Nie zwlekając chwili dłużej oddalam się z maksymalną dostępną mi teraz szybkością by przekalkulować moje aktualne szanse w walce.

Narino

- nie ma za co- powiedziałem rozważając czy dobrze zrobiłem
-to jaki mamy plan?- zapytałem się szczura prawie nie wiedząc co mamy zrobić.